همیار پروژه صنعت و ساختمان
اولین مرکز برگزاری آزمونهای آنلاین نظام مهندسی ساختمان
مجری برگزاری دوره‌های تخصصی مدیریت پروژه
اجرای سفت کاری ساختمان
- وب سایتهای تخصصی مهندسی عمران و تیم همیار پروژه صنعت و ساختمان
- فوریه 22, 2023
- 8:51 ق.ظ
بعد از اتمام مراحل مربوط به گود برداری و اجرای فونداسیون نوبت به مرحله 2 سفت کاری می شود. به نوعی در این مرحله پایه و اساس ساختمان احداثی به اجرا در می آید؛ بنابراین توجه ویژه به درست انجام شدن کارها در این بخش بسار حایز اهمیت است.
یک پیمانکار سفت کاری با توجه به قرارداد منعقد شده و نقشه ی طراحی شده برای ساختمان، اجرای تمامی مراحل مربوط به این بخش را طبق برنامه ریزی زمانی پیش می برد.
اگر بخواهیم تفاوت سفت کاری و نازک کاری را به طور خلاصه بیان کنیم، باید بگوییم که مجری سفت کاری در این مرحله عملیات هایی را انجام می دهد که منجر به احداث بنای اصلی ساختمان می شود اما در مرحله نازک کاری عملیات های مربوط به تزئینات و موارد جزیی صورت می گیرد.
مرحله اول: اجرای آرماتور بندی ستون های بتنی
پس از اجرای فونداسیون،مرحله اجرای اسکلت بتنی با آرماتوربندی ستون ها آغاز می گردد. ستون های بتنی عمدتاً در مقاطع مربع، مستطیل و در برخی موارد دایره ای اجرا می شوند.
آرماتورها نقش تعیین کننده‌ای در رفتار سازه بتنی، جذب انرژی، شکل پذیری، افزایش مقاومت کششی و جلوگیری از گسترش ترکها بر عهده دارند .بالطبع سازه با اعمال نیروهای ثقلی و جانبی دچار تغییر شکل شده که در نواحی دارای تنش کششی، نقش آرماتورها بسیار حساس و تاثیرگذار خواهد بود.
هر آرماتور بنا به شکل و محل قرارگیری برای مقابله با تنشهای خمشی، برشی، کششی یا ترکیب آنها طراحی می شود.
نحوه آرماتور بندی :
جهت آرماتوربندی ستونها، ابتدا میلگردهای طولی در اندازه مناسب برش داده شده و با آرماتورهای انتظار فونداسیون اورلب می شوند.
طول آرماتورها عبارتست از مجموع ارتفاع ستون، ضخامت سقف و طول مهاری که از روی نقشه های سازه تعیین می گردد.
همزمان خاموتها نیز برش و خم داده شده و پس از نصب آرماتورهای طولی، از بالا در محل خود قرار می گیرند.
جهت سهولت کار بهتر است قبل از اجرای آرماتورهای طولی ستون، خاموتها به صورت دسته‌ای بر روی آرماتورهای انتظار قرار گرفته و سپس آرماتورهای طولی اجرا شوند.
پس از تکمیل نصب آرماتورهای طولی، خاموتها به ترتیب در فواصل مورد نظر قرار می گیرند.خاموتها یکی از عناصر اصلی در تامین شکل پذیری رفتار سازه های بتنی هستند که باید نهایت دقت در برش و خم آنها بکار رود.
پس از تکمیل آرماتوربندی، رامکاها جهت تنظیم ابعاد ستون در دو جهت عمود بر هم با سیم آرماتوربندی به میلگردهای طولی متصل می شود.رامکا تکه میلگردی است که جهت تثبیت ابعاد قالبها و تنظیم کاور بتن ستون ها و دیوارها بکار می رود.
مرحله دوم: اجرای قالب بندی ستون
قالب بندی ستون ها با استفاده از قالب چوبی (متشکل از الوار، چهارتراش و تخته) یا فلزی تا تراز زیر سقف انجام می شود.
امروزه استفاده از قالبهای فلزی به دلیل کیفیت و سرعت اجرای بالاتر و دوام بیشتر متداولتر است. قالبهای چوبی عمدتاً در پروژه های کوچک با اهمیت کم مورد استفاده قرار می گیرند.
در این مرحله قالبهای فلزی پس از روغنکاری با استفاده از گازوئیل یا روغن سوخته، متناسب با عرض ستون مورد نظر یک به یک در جای خود قرار گرفته و توسط پین و گوه های فلزی در هم قفل می شوند.
قالب ستونها با عرض 10 ، 15 ، 20 ، .. تا 50 سانتیمتر با طولهای 1 ، 5/1 و 2 متر عرضه می‌گردد. همچنین قالبهای کنج نیز در ابعاد 5X5 ،10X5 و 10X10 سانتیمتر قابل تهیه است.
نکته حائز اهمیت در قالب بندی ستون ها آنست که با توجه به امکان تراز نبودن کف، حتماً باید تراز نهایی بتن ستون ها با استفاده از شیلنگ تراز مشخص شده و بر روی کلیه قالبها علامت گذاری شود. عدم رعایت نکته مذکور موجب بروز مشکلات زیاد در مرحله اجرای سقف می گردد.
در مرحله بعد قالبها کاملاً شاقول شده و پشت بندها جهت جلوگیری از کج شدن و ناشاقولی احتمالی در هر چهار طرف ستون نصب و مهار می شود.
پس از اطمینان از شاقولی قالبها، جهت جلوگیری از خروج شیره بتن و اصطلاحاً شن نما شدن آن، پای قالبها با ملات گچ مسدود شده و بتن ریزی ستون ها با پمپ دکل و یا به صورت دستی انجام می شود.
مرحله سوم: بتن ریزی
بتن ریزی ستونها، از مهمترین اقدامات در ساختمان سازی است. ستونها در ساختمان، وظیفه انتقال بار طبقات بالای خود را به فونداسیون یا سقف زیرین دارند. بهتر است هنگام بتن ریزی ستونها، این کار از ارتفاع بیش از ۱.۲ متر انجام نشود. زیرا موجب تفکیک دانه بندی بتن می‌شود که افت کیفیت بتن را خواهد داشت. آگاهی از جزئیات دقیق روند بتن ریزی و رعایت نکاتی که هنگام بتن ریزی باید رعایت شود، موجب افزایش کیفیت بتن خواهد شد.
1.اگر ارتفاع دیوار یا قالب ستون به میزان قابل توجهی زیاد نباشد، باید از بالای قالب ها بتن ریخته شود.
2. برای تعیین ضخامت لایه های بتنی باید به ابعاد قالب، فاصله میلگردها از یکدیگر، روش فشرده سازی بتن و شکل قالب توجه شود.
3. نکته بسیار مهم در فرآیند بتن ریزی انجام مداوم آن است و زمانی که لایه قبلی هنوز سفت نشده است باید لایه جدید ریخته شود. دلیل این اقدام ایجاد پیوستگی درست بین لایه های بتن ریزی و عدم ایجاد صفحات ضعیف در بتن ریزی ستون می باشد.
4. فاصله بین لایه های متوالی بتنی در شرایط عادی بتن ریزی نباید بیشتر از نیم ساعت و در شرایط آب و هوای گرم 20 دقیقه باشد.
5. از دیگر نکات مهم در فرایند بتن ریزی ستون، این است که بتن ها تمامی زاویه های قالب و اطراف میلگردها به طور کامل پوشش دهند.
6. اگر ارتفاع ستون زیاد باشد، بتن را در لایه هایی با ضخامت بین 30 تا 50 سانتی متر بریزید.
7. گاهی اوقات، ممکن است از مواد کندکننده گیرش روی سطح بتن استفاده شود تا گیرش آن را به تأخیر بیندازند و با بتن بعدی پیوند خوبی ایجاد کنند.
8. جهت افزایش ارتفاع ستون بتنی باید آرماتورها وصله شوند.
نکته: زمان گیرش بتن در هوای سرد کاهش می یابد و هوای خیلی گرم، زمان گیرش را افزایش می دهد.
مرحله چهارم اجرای تیر(آرماتور بندی):
دراین مرحله شاسی کشی تیرها انجام شده و عملیات آرماتوربندی، قالب بندی و بتون ریزی تیرها انجام می شود. بعد از اتمام بتون ریزی و خشک شدن بتون عملیات اجرایی سقف آغاز می شود.
مرحله پنجم: اجرای سقف تیرچه بلوک
سقف تیرچه بلوک به دلیل داشتن ویژگی هایی همچون سهولت اجرا و مقرون به صرفه بودن یکی از رایج ترین و متداول ترین روش های اجرای سقف به ویژه در ایران می باشد. اجزای تشکیل دهنده این سقف عبارتند از تیرچه، بلوک و بتن که در بالای سقف قرار می گیرد. امروزه در اجرای سقف تیرچه بلوک ، از یونولیت و یا فوم های نسوز نیز به جای بلوک های سیمانی و یا سفالی معمول استفاده می گردد.
استفاده از بلوک های سیمانی موجب بالا رفتن وزن سقف تيرچه بلوك می گردد و بلوک های سفالی نیز معمولا پر هزینه می باشند. به همین منظور این مصالح با یونولیت و سپس با فوم های نسوز جایگزین گردید. زیرا یکی از مشکلات رایج در استفاده از یونولیت در این نوع از سقف ها، ایجاد دود بسیار غلیظ در هنگام آتش سوزی بود. در واقع می توان گفت بلوک مورد استفاده در سقف های تیرچه بلوک از جنس سیمانی، سفالی و یونولیت (پلی استایرن) می باشد. سقف تیرچه بلوک از تیرهای T شکلی ساخته شده است که به عنوان تیر فرعی در نظر گرفته شده و موجب کاهش استفاده تیرآهن می گردد.
اجرای سقف تيرچه بلوك با بلوک سفالی
سقف تیرچه بلوک جزو دال های یک طرفه می باشد که به منظور کاهش بار مرده ساختمان در اجرای آن از بلوک های تو خالی استفاده می‌گردد. استفاده از این نوع سقف در انواع اسکلت های بتنی، فولادی و بنایی قابل به کارگیری است. از نکات قابل توجه در اجرای سقف تیرچه بلوک امکان کاهش وزن آن می باشد. زیرا همان طور که می دانید بتن قابلیت تحمل کشش ندارد، در نتیجه می توان با حذف مقطع کششی بتن و باقی گذاشتن تنها بخشی از آن که به منظور جایگذاری میلگردهای کششی مورد نیاز است هم در مصرف بتن صرفه جویی نمود و هم اینکه وزن آن و بار مرده وارد بر ساختمان را کاهش داد.
قرار دادن بلوک ها بین تیرچه ها
پس از شمع بندی بلوک ها در بین تیرچه ها قرار داده می شوند تا فضای خالی بین آنها را پر نمایند. در اجرای سقف تیرچه بلوک در اسکلت فلزی ، محل قرار گیری نشیمن تیرچه ها روی بال تیرهای اصلی و یا روی نبشی های جوش داده شده به جان تیر می باشد.
سقف تیرچه یونولیت
بلوک های مورد استفاده در اجرای سقف تیرچه بلوک نباید قدرت جذب آب کمتر از ۱۳ درصد و بیشتر از ۲۰ درصد داشته باشند. زیرا کمتر بودن قدرت جذب آب بلوک از ۱۳ درصد موجب کاهش چسبندگی ملات به بلوک شده و در نتیجه امکان طبله کردن آن وجود دارد. در قدرت جذب آب بالاتر از ۲۰ درصد نیز رطوبت گچ و خاک جذب بلوک شده و پوک شدن آن را در پی دارد. استفاده از یونولیت در اجرای سقف تیرچه بلوک علاوه بر کاهش وزن، موجب افزایش سرعت اجرا و نیز کاهش هدر رفت مصالح می گردد. در صورت استفاده از بلوک های سفالی باید توجه داشت که این مصالح فاقد هر گونه ترک و شکستگی باشند. ارتفاع و طول بلوک وابسته به فاصله تیرچه ها از هم و ضخامت کل سقف بوده و عرض آن معمولا بین ۲۰ تا ۲۵ سانتی متر می باشد
مرحله ششم: اجرای بتن پوششی
بعد از اتمام مرحله تیرچه و بلوک نوبت بتن ریزی می باشد. بتن پوششی یا بتن رویه بتنی با ضخامت حداقل ۵ سانتی متر است که علاوه بر انتقال بارهای ثقلی همانند یک دیوار برشی افقی عمل کرده و عملکرد دیافراگمی سقف را تحت نیروی لرزه ای تامین می نماید. پیش از عملیات بتن ریزی، بلوک ها باید آبپاشی گردند.
این عملیات باید به طور یکپارچه و در یک روز و پس از تمیز نمودن فضای بین بلوک ها و تیرچه ها و همچنین مرطوب نمودن روی بلوک ها و قالب ها انجام گردد. در صورتی که ارتفاع بلوک ها ۲۵ سانتی متر یا بیشتر از آن باشد نیاز به ویبره نمودن بتن ریخته شده می باشد. در مرحله بتن ریزی شیب بندی نهایی پروژه با توجه به محل قرارگیری سیستم های تخلیه فاضلاب نیز باید اعمال گردد.
پس از عملیات بتن ریزی باید توجه داشت که به بتن در حال گیرش ضربه و لرزشی وارد نشود. همچنین باید از خشک شدن سریع آن جلوگیری نمود. عوامل متعددی همچون نوع سیمان، دما و وضعیت آب و هوایی، نوع و میزان مواد اضافه شده به بتن و … بر روی زمان گیرش بتن تاثیرگذارند. پس از رسیدن بتن به مقاومت مورد نظر، قالب ها و شمع ها جمع آوری می شوند. برداشتن شمع ها باید طوری باشد که بار به تدریج از روی آنها حذف شود.
نصب تکیه گاه های موقت یا شمع بندی
از شمع ها به منظور نگهداری سقف تیرچه بلوک تا سفت شدن بتن رویه استفاده می گردد. جنس شمع های مورد استفاده از دو نوع چوبی و فلزی می باشد. شمع های چوبی با وجود داشتن مزایای همچون وزن کم معایبی نیز دارند. از جمله معایب آن این است که تنها برای ارتفاع مشخصی کاربرد دارند.
هزینه اجرای سقف تیرچه بلوک
در پروژه های ساختمان سازی یکی از مهمترین مباحث، هزینه می باشد. قیمت و دستمزد اجرای سقف با توجه به نوع سقف و نیز نوع طراحی و مصالح مورد استفاده متفاوت است. قیمت هر متر مربع سقف تیرچه بلوک نیز وابسته به قیمت تیرچه، بتن، بلوک و … می باشد. اما به طور کلی هزینه اجرای سقف تیرچه بلوک ارزان بوده و اقتصادی تر از بسیاری از انواع سقف های رایج می باشد. حتی گاهی استفاده از این نوع سقف بهترین گزینه برای کاهش هزینه ساختمان می باشد.
آرماتور بندی سقف تیرچه بلوک
آرماتوربندی سقف شامل کار گذاشتن میلگردهای سقف کاذب، میلگردهای منفی، میلگردهای کلاف، میلگردهای افت و حرارات و … می باشد. میلگردهای سقف کاذب، میلگردهای L مانندی می باشند که به صورت آویز از سوراخ بلوک ها عبور داده می شوند. میلگردهای منفی زمانی مورد استفاده قرار می گیرند که اتصال تیرچه به تیر فلزی یا بتنی به صورت گیردار در نظر گرفته شود. این آرماتورها بر روی تکیه گاه اضافه شده و حداقل سطح مقطع آنها برابر با ۰/۱۵ سطح مقطع آرماتور وسط دهانه می باشد. از کلاف های عرضی به منظور حفظ یکپارچگی سقف و عدم عملکرد تیرچه به صورت تکی در دهانه های بزرگ، استفاده می شود. میلگردهای افت و حرارت نیز میلگردهایی هستند که به منظور جلوگیری از افت سقف و تشکیل ترک در آن مورد استفاده قرار می گیرند. میلگردهای حرارتی با فاصله حدود ۲۵ سانتی متر و در دو جهت عمود بر هم بر روی سقف اجرا می شوند. میلگردهای مورد استفاده بدین منظور میلگردهای با قطر ۶ یا ۸ میلی متر می باشند.
مرحله هفتم: عملیات دیوار چینی
دیوار چینی، شاید از نظر بسیاری از افراد یکی از مباحث به ظاهر ساده در تکمیل یک ساختمان باشد. اما اگر در اجرای دیوار چینی دقت لازم انجام نگیرد، هزینه‌های ساخت را برای مجری افزایش می‌دهد. تجارب زلزله‌های پیش‌آمده در داخل و خارج کشور نشان می دهد که بیشتر آسیب‌ها و خسارات، ناشی از تخریب عوامل غیرسازه‌ای مثل دیوارهای جداکننده، دیوارهای بنایی، وسایل موجود و به نوعی کلیه چیزهایی که نقش باربری ندارند، بوده است. در بسیاری از موارد دیده شده است که بعد از یک زلزله، سازه آسیب جدی ندیده ولی تمامی دیوارهای داخلی تخریب شده‌اند. در بسیاری از موارد حتی این ساختمان‌ها نوساز بوده‌اند ولی به دلیل آن‌که در دیوار چینی آنها ضوابط و دستورالعمل‌های اجرایی رعایت نشده آسیب‌های جدی دیده‌اند.
دیوار چینی و تیغه چینی
دیوارها یکی از عناصر پایه ای در ساختمان هستند که به عنوان جدا کننده‌ی فضاهای داخلی و محافظت کننده در مقابل فضای بیرونی عمل می کنند. همچنین دیوارها اغلب وزن ساختمان را نیز تحمل می کنند و نقش مهمی در ایمنی ساختمان دارند. به دیوارهای داخلی ساختمان اصطلاحا تیغه گفته می شود که اغلب ۱۰ سانتیمتری هستند. دیوارهای بیرونی نیز ۱۵ سانتیمتری می باشند. تیغه چینی و دیوار چینی در ساختمان پس از ستون گذاری و کف سازی شروع می شود که به آن مرحله‌ی سفت کاری نیز می گویند. از مصالح گوناگونی در دیوار چینی و تیغه چینی ساختمان استفاده می شود.
گام اول: رگه چینی
قبل از این که پروسه دیوار چینی خود را آغاز کنید، باید ابتدا نقشه ای که معمار برای بخش بندی فضاهای داخلی ساختمان تعیین کرده است را بر روی کف آن فضا پیاده نمایید. این موضوع می‌تواند دیدگاه صحیحی بابت مراحل بعدی پروژه به شما داده و شما را نسبت به ابعاد کلی فضاهای داخلی ساختمان مطمئن سازد. همین مورد باعث شده تا از دیرباز روش های مختلفی برای تعیین محل دیوارهای داخلی و نشانه گذاری آن ها به وجود بیاید. مواردی همچون ریختن گچ، خط زدن، نشانه گذاری و… از جمله روش هایی بوده که در بین معماران قدیمی رواج دارد. اما در این میان روش رگه چینی به عنوان مطرح ترین و البته بهترین نمونه ای شناخته می شود که اغلب بنایان از آن استفاده می کنند. بدین منظور بایستی ابتدا در محل قرارگیری دیوارها، یک ردیف از مصالح مورد نظر را به همراه ملات یا بدون ملات قرار دهید. این موضوع می‌تواند نقشه کلی فضاهای داخلی ساختمان را برای شما نمایش داده و بدین ترتیب می توانید نسبت به صحت کلی اندازه گیری های خود اطمینان حاصل نمایید.
گام دوم: شمشه گذاری
هم راستا بودن ردیف های دیوار چینی یکی از فاکتورهای مهمی است که باید در پروسه دیوار چینی به آن دقت کافی داشته باشید. در واقع تمام ردیف های قرار گرفته در مراحل دیوار چینی، باید به طور کامل بر روی همدیگر قرار گرفته و هیچ گونه شیب افقی یا بیرون زدگی در آن ها وجود نداشته باشد. بدین منظور هم بایستی شاخصی برای اندازه گیری این موضوع وجود داشته باشد. شمشه گذاری همان مرحله ای است که این شاخص را فراهم می کند. بدین منظور بعد از قرار دادن رگه های اولیه و اطمینان از صحیح بودن آن ها، در ابتدا و انتهای هر ردیف یک شمش گذاشته می شود که به طور عمود قرار می گیرد. سپس ریسمان را از ابتدا تا انتهای آن بسته و بر اساس آن ردیف های مصالح را قرار می‌دهند. لازم به ذکر است که باید متناسب با هر ردیف، ریسمان را جابجا کرد و بدین ترتیب از دقیق بودن پروسه اجرا اطمینان حاصل کرد.
گام سوم: اجرای بلوک چینی
این مرحله بخش زیادی از نتایج کار شما را به خود اختصاص می‌دهد. بدین منظور بعد از انجام مراحل قبل و انتخاب مصالح مناسب، بایستی آن ها را در ردیف های مختلف در کنار همدیگر قرار دهید. بدین منظور بایستی سطوح افقی و عمودی بلوک ها به میزان یک الی ۱.۲ سانتی متر توسط ملات پوشیده شود. البته برخی از بنایان، در دیوارهای غیر باربر روی قسمت های عمودی مصالح، ملات نمی زنند. اگرچه این موضوع از لحاظ ساختمان سازی هیچگونه مشکلی ندارد، اما توصیه می‌شود تا در تمام دیوارهای داخلی ساختمان، هر دو بخش عمودی و افقی مصالح را به وسیله ای ملات بپوشانید. این موضوع باعث می‌شود تا استحکام سازه شما افزایش پیدا کند. مازاد بر این در صورت امکان، پروسه زنجاب را هم انجام دهید.
بهترین زمان برای اجرای دیوار چینی، بعد از ستون‌گذاری و پس از پایان عملیات بتن‌ریزی سقف‌ها می باشد. بهتر است حداقل بتن سقف مقاومت ۷ روزه خود را کسب کرده باشد و سپس دیوار چینی انجام شود چرا که بتن در این بازه زمانی به مقاومت مورد قبول خود می‌رسد. آجرکاری در درجه حرارت کمتر از ۵ درجه سانتی‌گراد مجاز نیست، در شرایط آب و هوایی سرد، دیوارهای تازه چیده شده باید با پوشاندن و گرم کردن محافظت شوند و در صورت لزوم از ضد یخ استفاده شود.
انواع بلوک ساختمانی:
بلوک سفالی
بلوک سیمانی
بلوک اتوکلاو
انواع دیوار:
۱. دیوارهای بنایی باربر
دیوارهای بنایی باربر با استفاده از آجر، سنگ یا بلوک بتنی ساخته می شوند. این دیوارها به طور مستقیم بارها را از سقف به فونداسیون منتقل می کنند. این دیوارها می توانند هم به عنوان دیوار خارجی و هم دیوارهای داخلی باشند. سیستم سازه ای با دیوارهای باربر نسبت به سیستم قاب سازه ای مقرون به صرفه تر می باشد.
ضخامت دیوارهای باربر به مقدار بار وارده از سقف بستگی دارد. به عنوان مثال ضخامت یک دیوار باربر خارجی با یک کف (سازه ۱ طبقه) می تواند ۲۳۰ میلی متر باشد، درحالی که در صورت وجود یک یا چندطبقه بالاتر از آن، بر اساس نوع اشغال و کاربری طبقات، ضخامت این دیوار ممکن است افزایش یابد. دیوارهای باربر می توانند تقویت شده و یا تقویت نشده باشند.
۲. دیوارهای تقویت شده
دیوارهای بنایی تقویت شده می توانند هم به عنوان دیوارهای باربر و هم دیوارهای غیر باربر عمل کنند. استفاده از آرماتور در دیوارها کمک می کند تا دیوار در برابر نیروهای کششی و بارهای سنگین فشاری مقاومت کنند. دیواره های بنایی تقویت نشده، در زیر بارهای فشاری سنگین و در هنگام زمین لرزه در معرض ترک و خرابی قرار دارند. این دیوارها توانایی تحمل نیروهای جانبی در هنگام بارندگی های شدید و باد را ندارند.
۳. دیوارهای توخالی
با استفاده از دیوارهای بنایی توخالی یا از رسیدن رطوبت به فضای داخلی ساختمان، با استفاده از ایجاد فضای توخالی بین قسمت بیرونی و قسمت داخلی دیواره، جلوگیری می شود. این دیوارها همچنین در کنترل دمای ساختمان نیز کمک می کنند زیرا فضای توخالی موجود در دیوار عبور حرارت از دیوار را محدود می کند.
۴. دیوارهای کامپوزیت
این دیوارها با استفاده از دو یا چند نوع مصالح مانند سنگ یا آجر و آجر توخالی ساخته می شوند. این نوع از دیوارهای بنایی برای ظاهر بهتر و یا برای صرفه اقتصادی بیشتر ساخته می شوند.
۵. دیوارهای پیش تنیده
دیوارهای بنایی پیش تنیده برای مقاومت ساختمان در برابر نیروهایی که ممکن است باعث ایجاد کشش در دیوارها مانند نیروهای زلزله یا نیروهای باد شود، ساخته شده است.
ساخت این دیوارها از سطح فونداسیون آغازشده و میله‌های پیش تنیدگی در فونداسیون مهار می شوند. این میله‌ها به طور عمودی بین جداره‌ها یا در هسته دیوارهای بنایی بتنی اجرا می شوند.
پس از اتمام ساخت و عمل آوری دیوار بنایی، این میله ها کشیده شده و در قسمت فولادی در بالای دیوار مهار می شوند.
مرحله هشت: اجرای راه پله
مرحله 1 . محاسبه ی شیب پله ها در ساختمان های بتنی
مرحله 2. آرماتوربندی در اجرای پله
مرحله 3. قالب بندی پله ها
مرحله 4. بتن ریزی در اجرای پله
مرحله 5. اجرای سنگ پله بتنی
کتاب مبحث نهم مقررات ملی ساختمان
طرح و اجرای ساختمانهای بتون آرمه
ویرایش سال 99
دفتر مقررات ملی ساختمان مرکز تحقیقات راه مسکن و شهرسازی
مرحله نهم: اجرای آسانسور
تهیه نقشه، جانمایی، ابعاد کابین و ظرفیت
آماده سازی کف چاله آسانسور
عملیات آهن کشی ( سازه فلزی) چاه آسانسور
دیوارکشی اطراف چاه
ایجاد موتورخانه
دورچینی درب طبقات
اجرای کابل کشی و نصب تابلو برق سه فاز
کتاب مبحث پانزدهم مقررات ملی ساختمان
آسانسور و پله برقی
ویرایش سال 92
دفتر مقررات ملی ساختمان مرکز تحقیقات راه مسکن و شهرسازی
