هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
اجرای تاسیسات ساختمان - فاز اول
- وب سایتهای تخصصی مهندسی عمران و تیم همیار پروژه صنعت و ساختمان
- فوریه 22, 2023
- 8:53 ق.ظ
مرحله اول: اجرای لوله کشی آب سرد و گرم
امروزه در اجرای تاسیسات ساختمان لوله کشی اصولی به یکی از ضرورت های ساخت و ساز تبدیل شده است. در واقع زمانی که طرح کلی ساختمان از هر نظر آماده بوده ولی برای تعبیه انشعابات مختلف آن نقشه خاصی وجود نداشته باشد کار دچار نقایص آشکاری می باشد. لوله کشی ساختمان یکی از تخصصی ترین و حساس ترین کارهای اجرایی بوده و در این زمینه لازم است که از تیم های تخصصی و فنی در این زمینه استفاده شود. این مرحله از اجرای تاسیسات ساختمان پس از اجرای سفت کاری ساختمان انجام می شود.
همانطور که در شکل زیر از نقشه لوله کشی آب ساختمان مشخص است آب سرد از انشعاب اصلی ساختمان وارد سیستم گرمایشی پکیج یا حرارت مرکزی شده و از آنجا با خروجی آب گرم به آشپزخانه، حمام، و سرویسهای بهداشتی منتقل می شود. آب سرد مورد نیاز مکانهای فوق هم از انشعاب اصلی آب سرد قبل از ورودی آب گرمکن تامین می شود. آب مصرف شده محلهای فوق مصرفی بوده و غیر قابل برگشت می باشد و از سیستم لولهکشی فاضلاب به چاه فاضلاب تخلیه می شود.
آب مورد نیاز رادیاتورهای گرمایش نیز به روش سیکلی درحال گردش بوده و گرمای مورد نیاز ساختمان و همچنین آب گرم را تامین می نماید.

لوله کشی آب رایزرها
لوله کشی بیرون واحد، که وظیفه انتقال آب از کنتور اصلی تا ورودی واحدهارا دارند را رایزر آب می نامند.
روشهای لوله کشی آب داخل واحد ساختمان:
روش اول: لوله کشی آب به روش انشعابی
روش دوم: لوله کشی آب به روش کلکتوری
روش اول: لوله کشی آب به روش انشعابی
در این روش از لوله رایز برای هر واحد یک انشعاب گرفته می شود که آن را لوله اصلی آب در داخل واحد می نامیم و از لوله اصلی برای هر فضایی که داخل واحد نیاز به آب دارد یک انشعاب گرفته می شود. در گذشته از این نوع روش برای اجرای لوله کشی ساختمان استفاده می شد، که امروزه این روش منسوخ شده است زیرا احتمال نشتی در محل انشعاب بسیار بالا بود.
مزایا لوله کشی به روش انشعابی:
قیمت مناسبتر در اجرای عملیات لوله کشی به روش انشعابی
سرعت بالاتر در اجرای کار
هزینه کمتر برای لوله و اتصالات
امکان اجرای عملیات لوله کشی روکار
معایب لوله کشی به روش انشعابی :
امکان نشتی زیاد در صورت اجرای نادرست
فشار آب کمتر نسبت به روش کلکتوری
عمر و بازدهی کمتر نسبت به روش کلکتوری
روش دوم: لوله کشی به روش کلکتوری
روش کار در این شیوه بدین گونه است که لوله اصلی داخل واحد به یک کلکتور وصل شده و در داخل یک جعبه کلکتور قرار دارد. و برخلاف روش قبل که لوله اصلی مستقیماً به فضای داخلی هدایت می شد دراین روش برای هر فضای داخلی که به آب نیاز دارد یک لوله به شکل اختصاصی از کلکتور برای آن فضا کشیده می شود. کلکتور وظیفه توزیع کننده جریان آب را در ساختمانهای مسکونی و غیر مسکونی بر عهده دارد. این کلکتورها با توجه به نیاز هر واحد و بخش های مجزا و به شکل مستقل برای تمامی بخشهای داخلی ساختمان می تواند بیشتر یا کمتر در نظر گرفته شود. این شیوه برخلاف روش انشعابی و روش های قدیمی با استقبال بیشتری از طرف شرکتهای ساختمانی و نیز شرکت های فنی و مهندسی قرار گرفته است.
هر چند روش کلکتوری به نظر پیچیده می باشد ولی در واقع یکی از بهترین روشهای انتقال آب و اجرای انشعابات مختلف در داخل ساختمان می باشد. در این روش آب نمی تواند بدون واسطه وارد سیستم حرارتی ساختمان شود و به همین دلیل به کلکتورهای جداگانه ای در این زمینه نیاز داریم. این روش در لوله کشی پکیج نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

لوله کشی کلکتوری چگونه انجام می شود؟
اولین مرحله در اجرای لوله کشی کلکتوری در تاسیسات ساختمان، تعیین محل نصب جعبه کلکتور می باشد. به جعبه مخصوصی که کلکتور ها در آن تعبیه می شوند جعبه کلکتور گفته می شود. سرویس بهداشتی، آشپزخانه و یا تراس محل های مناسب و در دسترسی برای نصب جعبه کلکتور می باشند. ذکر این نکته لازم است که محل نصب این جعبه نباید در زیر محل اتصالات برق یا گاز قرار بوده و مکان های تاریک، مرطوب نیز برای نصب جعبه کلکتور مناسب نیستند.
ارتفاع زیر جعبه تا سطح زمین باید بین 15 الی 20 سانتی متر باشد تا فضای کافی برای وارد کردن لوله های انشعابی به کلکتور وجود داشته باشد. تراز بودن جعبه کلکتور نیز بسیار مهم است، به همین دلیل ابتدا کلکتور را با استفاده از مصالحی همانند آجر تنظیم کرده و با گچ و سیمان در محل مورد نظر ثابت می کنند.
پس از آنکه شیرها بر روی شیر فلکه ورودی و کلکتور نصب شدند، کلکتور با استفاده از بست های مخصوص روی جعبه نصب می شود. به دلیل انعطاف بالا، برای اجرای لوله کشی کلکتوری از لوله های پنج لایه استفاده می شود و نیازی به استفاده از انواع اتصالات لوله کشی مانند زانویی در لوله کشی ها نیست.

در روش کلکتوری بدون نیار به کنده کاری های عمیق در دیوار، زیر سقف و یا کف ساختمان می توان لوله ها را جایگذاری کرد و آب سرد و گرم را به تمامی ساختمان منتقل کرد. استفاده از این نوع لوله کشی به دلیل ویژگی هایی که دارد در ساختمان هایی با طبقات و واحدهای بالا بسیار مقرون به صرفه است. زیرا فشار آب در طبقات بالا کاهش پیدا نکرده و نیازی به استفاده از پمپ آب نیز نخواهد بود.
مزایای استفاده از لوله کشی کلکتوری
امکان کنترل جریان آب: در بسیاری از مواقع نیاز است تا در مسیر لوله کشی تغییراتی ایجاد گردد و یا تعمیراتی انجام شود. با استفاده از لوله کشی کلکتوری در شرایط ذکر شده می توان با پیچاندن شیر آب کلکتور، آب را قطع کرده یا وصل کنید.
فشار یکسان آب: به دلیل آن که در انجام لوله کشی به روش کلکتوری از هیچگونه اتصالات بینابینی استفاده نمی شود درنتیجه فشار آب در تمامی لوله های کف و سقفی یکسان بوده و افت فشار نخواهد داشت.
افزایش بازدهی سیستم پکیج و رادیاتور: بازدهی حرارتی در روش کلکتوری به دو دلیل افزایش پیدا می کند. دلیل اول استفاده از لوله های پنج لایه است که از طریق انتقال سریع آب از اتلاف دما جلوگیری میکنند و دلیل دوم امکان ایجاد انشعاب آب گرم برای منابع گرمایشی و عدم استفاده از سایر اتصالات می باشد.
اجرای راحت و سریع: می توان در زمان بسیار کوتاهی عملیات لوله کشی ساختمان را با استفاده از روش کلکتوری انجام داد. زیرا برای نصب لوله های پنج لایه نیازی به جوشکاری و سایر روش های اتصال نیست.
طول عمر بالا و هزینه کم: کلیه لوله ها و سایر تجهیزات مورد استفاده در لوله کشی به روش کلکتوری از لحاظ وزنی سبک بوده و حمل و نقل آن ها هزینه بر نیست. درضمن این روش در زمان بسیار کم و به آسانی انجام شده و به همین دلیل هزینه پایین تری دارد. در صورتی که از لوله و تجهیزات کلکتور با کیفیت بالا و تعمیرکار متخصص برای لوله کشی آب کلکتوری استفده کنید، تا 50 سال نیازی به تعویض سیستم آبرسانی ساختمان نخواهد بود.
مزایا لوله کشی به روش کلکتوری:
امکان نشتی در این روش به دلیل عدم استفاده از اتصالات بین راهی در لوله ها بسیار کم است.
افت فشار در لوله ها در این روش بسیار کم است.
عمر و بازدهی زیاد این روش نسبت به روش انشعابی
امکان جاسازی شیر برای باز و بسته کردن راحت هر مسیر
معایب لوله کشی به روش کلکتوری :
هزینه اجرای بالاتر نسبت به روش انشعابی
هزینه اولیه بالا به دلیل استفاده از متراژ لولههای بیشتر

مرحله دوم: اجرای لوله کشی فاضلاب
دومین مرحله از اجرای تاسیسات ساختمان پس از لوله کشی آب، اجرای لولهکشی فاضلاب میباشد. فاضلاب به دو دسته فاضلاب سبک (خاکستری) و سنگین تقسیم می شود. برای حمل فاضلاب های از نوع سنگین از لوله هایی با شیب و قطر بیشتر استفاده می شود. فاضلابهایی همچون فاضلاب کف سرویس بهداشتی و تراس منازل در دسته فاضلاب خاکستری قرار می گیرد. به طور کلی بین ۷۵% تا ۸۵% فاضلاب ساختمان های عمومی را فاضلاب خاکستری تشکیل می دهد.
هدف از این نوع لوله کشی هدایت آبهای مصرف شده و فاضلاب دفع شده انسانی و شستشویی به خارج از ساختمان می باشد. شیب بندی از اصول اصلی و پایه ای لولهکشی فاضلاب است که باید در زمان اجرا و طراحی مورد توجه ویژه ای قرار بگیرد.
شیب بندی مناسب در لوله کشی فاضلاب برای لولههای افقی مقدار یک تا چهار درصد است. شیب کمتر از این مقدار موجب سکون و حرکت کند آب فاضلاب و در نتیجه عدم خروج کامل یا ته نشین شدن مواد جامد در کف لوله می شود.
در این نوع لوله کشی، مواد داخل لوله بدون فشار هیچ پمپی با نیروی جاذبه به سمت چاه یا اگو شهری انتقال پیدا میکند.

طراحی لوله کشی فاضلاب
انتخاب تعداد رایزرهای فاضلاب همچنین محل قرارگیری و اندازه آن در طراحی تاسیسات ساختمان در اولویت قرار دارد. به همراه رایزرهای فاضلاب وجود ونت و جمع آوری آب باران نیز می تواند تعداد رایزرهای ساختمان را افزایش دهد.
به نسبت مساحت آپارتمانها، تعداد واحدهای مسکونی و سرویس بهداشتی در هر طبقه و نحوه چیدمان سرویس های بهداشتی و آشپزخانه بین 2 تا 6 عدد رایزر برای ساختمانهایی تا 20 واحد 100 متری پیش طراحی و اجرا میشود. در صورت نزدیک بودن سرویس های بهداشتی به همدیگر یا کاهش متراژ و تعداد واحدهای مسکونی و تعداد توالتها، تعداد رایزرها با احتساب لوله های ونت در حدود 4 عدد تعیین میگردد. افزایش تعداد رایزر ها میتواند باعث کاهش سایز لوله های رایزر فاضلاب شود.
سایز لولههای رایزر عمودی در لولههای منتهی به توالت ایرانی و فرنگی اندازه 110 تا 125, در لوله های حمام بین 75 تا 100 و در لوله های آشپزخانه بین 63 تا 75 می باشد. ممکن است در صورت مشترک بودن لوله کشی فاضلاب حمام و آشپزخانه سایز لوله تا اندازه 110 نیز افزایش یابد.
بعد از تفکیک سایز و محل قرارگیری رایزرهای اصلی، انتخاب کوتاه ترین مسیر حتی به صورت مورب و تعیین محل دقیق خروجی های مختلف از قبیل کفشوی حمام و آشپزخانه، محل نصب توالت ایرانی و فرنگی، روشویی در سرویس های بهداشتی، ماشین لباسشویی، سینک آشپزخانه و ظرفشویی در آشپزخانه، کفشوی محلهایی مانند حیات، تراس،بالکن، پشت بام و پارکینگ از اصول اصلی طراحی لوله کشی فاضلاب محسوب میشود.
اصول لوله کشی فاضلاب
بپس از یک طراحی استاندارد و با توجه به چیدمان داخلی آپارتمان و نقاط مختلف ساختمان برای یک اجرای قابل قبول، نیاز به مواد و مصالح و اجرای اصولی لوله کشی فاضلاب است. اجرای ضوابط لوله کشی فاضلاب اجتناب ناپذیر بوده و اعمال سیلقه های شخصی مغایر با اصول لوله کشی فاضلاب می تواند صدمات جبران ناپذیری به فرآیند لوله کشی و حتی کل ساختمان برساند.

شیب بندی فاضلاب
یکی از مهمترین اصول لوله کشی فاضلاب، شیب بندی آن است و لوله کشی فاضلاب ساختمان بدون شیب بندی قابلیت اجرا ندارد. شیب بندی مناسب در لوله کشی فاضلاب لوله های افقی به میزان یک تا چهار درصد میباشد، شیب کمتر از این مقدار موجب کندی حرکت آب فاضلاب و در نتیجه نشین شدن مواد جامد در کف لوله میشود.
انتخاب محل رایزر
محل رایزر اصلی فاضلاب باید نزدیک ترین نقطه به سرویس های بهداشتی باشد. در بیشتر موارد رایزر اصلی در داکت مجاور دیوار سرویس توالت یا حمام در نظر گرفته می شود تا لوله افقی توالت کمترین طول را داشته باشد. پارامتر دیگری که در باید در تعیین محل رایزر مورد دقت واقع شود، نوع دفع فاضلاب، اعم از وجود چاه جذبی، منهول یا محل اتصال به فاضلاب اصلی شهری است که باید در هنگام طراحی لوله کشی فاضلاب مدنظر قرار بگیرد.
این مساله باعث شده که محل نصب رایزر اصلی تعیین کننده نحوه چیدمان داخلی و بخشهای مختلف آپارتمان باشد. به همین دلیل در اکثر آپارتمانهاییک واحدی شاهدنزدیکی سرویس توالت و حمام هستیم. در آپارتمان هایی که دارای چند سرویس بهداشتی هستند نیز دو گزینه وجود دارد. راه اول انتخاب رایزر جداگانه برای هریک از سرویس هاست.
انتخاب مسیر مناسب
انتخاب مسیر مناسب برای رایزرها نیاز به تجربه و مهارت بالایی داشته و معمولا بهترین مسیر برای اتصال لوله های مختلف و هدایت به سمت رایزر اصلی، کوتاه ترین و کم پیچ و خم ترین راه است. بنابراین لوله کشی فاضلاب با طول و تعداد کمتر اتصالات بهترین راهکار محسوب میشود. ضمن اینکه که اینکار بایستی با در نظرگرفتن میزان شیب و محل قرارگیری رایزر اصلی انجام شود.
انتخاب صحیح اتصالات
در لوله کشی فاضلاب معمولا استفاده از اتصالات با زاویه 45 درجه مانند زانویی و سه راهی 45 درجه در اولویت قرار دارد، چون از لحاظ فنی عبور فاضلاب از اتصالات 45 درجه نسبت با سایر انواع درجه سهولت بیشتری داشته و میزان رسوب زدایی کمتری دارد. نصب کفشو در نقاطی که هیچ سیفون یا شترگلویی نداشته باشد نیز باید لحاظ شود.
انتخاب قطر لوله فاضلاب
لولههای داخلی برای فاضلاب توالت اندازه 110, برای حمام اندازه 90 یا 75 , برای آشپزخانه 63 یا 75 تعیین و اجرا میشود. به طور کلی لوله های فاضلاب تا 3 انشعاب افزایش سایز نداشته و به نسبت نوع انشعابات ممکن است با افزایش تعداد انشعاب های لوله کشی فاضلاب به تعداد یک عدد افزایش سایز داشته باشند. لوله ونت اندازه 100 یا 110 و لوله آب باران هم اندازه 75 تا 100 به نسبت میزان مساحت پشت بام تعبیه میشود.

بهترین روش لوله کشی فاضلاب در ساختمان:
قسمتهای اصلی مشخص شده لوله کشی فاضلاب تاسیسات ساختمان شامل، لوله آب فاضلاب، سیفون، لولههای ونت یا همان هواکش هستند. لوله کشی فاضلاب در ساختمان معمولا به دو روش کف خواب سنتی و سقفی انجام می گیرد.
لوله کشی سنتی:
به این روش لوله کشی، روش لوله کشی کف خواب نیز میگویند چون تمامی موارد همچون سیفون و لولههای ونت زمانی که به لوله فاضلاب وصل می شوند معمولا در زیر برخی از مصالح بکار برده شده مثل سیمان قرار می گیرند به صورت کف قرار داده می شوند.
لوله کشی زیر سقفی:
در این نوع لوله کشی لولهها به شکل خوابیده و از زیر سقف رد می شوند. مزایای اصلی لولهکشی زیر سقفی بیشتر از لوله کشی سنتی است. این نوع لوله کشی سریعتر و راحت تر انجام می شود و ایمنی و مقاومت بالاتری دارند.
کتاب مبحث چهاردهم مقررات ملی ساختمان
تاسیسات مکانیکی
ویرایش سال 91
دفتر مقررات ملی ساختمان مرکز تحقیقات راه مسکن و شهرسازی

مرحله سوم: اجرای لوله کشی گاز
اجرای لوله کشی گاز ساختمان و نوع انشعاباتی که در اجرای تاسیسات ساختمان فاز اول انجام میگیرد همواره یکی از مشکلات صاحبان واحدهای مسکونی و مجریان به شمار می رود. این شیوه می تواند با توجه به نوع سازه و کیفیت موادی که مورد استفاده قرار می گیرد به شکلهای مختلف اجرا شود.
یکی از بارزترین مزایای استفاده از این روش در دسترس بودن گاز طبیعی در ساختمان می باشد و همچنین قیمت تمام شده این نوع انشعاب در مقایسه با سایر روش ها مقرون به صرفه می باشد. این نوع انشعاب نیز به دو شیوه توکار و روکار انجام می شود. با توجه به بافت هر منطقه و آب و هوای آن می توان از انواع لوله های فلزی و غیر فلزی برای اجرای لوله کشی گاز استفاده کرد. مرسوم ترین روش لوله کشی گاز استفاده از روش توکار و لوله های فلزی می باشد.

مرحله چهارم: اجرای پکیج و شوفاژ
لوله کشی پکیج و آب ساختمان رابطه مستقیمی با هم دارند، به طوری که اگر در لوله کشی ساختمان از نوع انشعابی استفاده شود در لوله کشی پکیج نیز میتوان از همان روش استفاده نمود. سیستم لوله کشی پکیج به سه دسته صلی مختلط، با برگشت مستقیم و معکوس تقسیم بندی میشود که هر کدام از این روشها برای نوع خاصی از ساختمان مناسب و مقرون به صرفه می باشد. همان طور که پیشتر نیز توضیح داده شد لوله کشی پکیج به صورت کلکتوری نیز قابل انجام است. این روش در ساختمان های در حال ساخت و بازسازی قابل اجرا هستند.
در لوله کشی پکیج باید توجه داشت که مسیر حرکت لوله ها به درستی انتخاب شود تا هم گرمایش محیط بهبود یابد و هم دسترسی به لوله ها جهت انجام تعمیرات و هواگیری با سهولت بیشتری انجام شود.

کتاب مبحث هفدهم مقررات ملی ساختمان
لوله کشی گاز طبیعی
ویرایش سال 1401
دفتر مقررات ملی ساختمان مرکز تحقیقات راه مسکن و شهرسازی

مرحله پنجم: لوله کشی آتش نشانی
برای رعایت ایمنی در انواع مجتمع های مسکونی و تجاری از لوله کشی آتش نشانی استفاده می شود. این روش موجب میشود تا در صورت بروز هرگونه آتش سوزی اطفای آن به راحتی انجام شود. استفاده از سنسورهای مرتبط و پاششی و همچنین تعبیه انواع شیر و اتصالات مربوط به مهار آتش در ساختمان ها در راهروهای ساختمانهای مختلف انجام می شود. در روش ساختمان سازی مدرن و نوین اجرای تاسیسات استفاده از این روش می تواند ایمنی بیشتری را برای صاحبان این ساختمان ها به همراه داشته باشد. بنابراین این کار به یک اصل مهم در ساخت و سازهای منطبق با استانداردهای جهانی تبدیل شده است.




کتاب مبحث سوم مقررات ملی ساختمان
حفاظت ساختمانها در مقابل حریق
ویرایش سال 95
ویرایش سال 95
دفتر مقررات ملی ساختمان مرکز تحقیقات راه مسکن و شهرسازی

مرحله ششم: اجرای لوله کشی آب باران
از این روش برای جمع آوری و هدایت آب باران استفاده می شود. باید توجه کرد که لوله هایی که برای آب باران استفاده می شوند نباید به درون شبکه فاضلاب خانگی تخلیه شوند بلکه باید به درون چاه های جاذب هدایت شوند. در صورتی که لوله های آب باران به شبکه مشترک آب باران و فاضلاب متصل شوند، باید به منظور جلوگیری از نفوذ بو و گازهای حاصل از فاضلاب بر روی لوله های آب باران سیفون نصب کرد.
لوله های آب باران نباید در داخل قسمت های بتنی ساختمان مدفون شوند. همچنین حداقل فاصله بین لولهها و سطوح خارجی باید به اندازه ۲۵ میلی متر باشد. استفاده از لوله آب باران جهت دفع و هدایت فاضلاب و یا به عنوان لوله هواکش مجاز نمی باشد.

مرحله هفتم: اجرای لوله کشی برق ساختمان
آخرین مرحله اجرای تاسیسات ساختمان در فاز اول، لوله کشی برق ساختمان می باشد. لوله های برق از ارتباط سیم های برق با مصالح ساختمانی و در نتیجه پوسیدگی آنها ممانعت کرده و باعث ایمن سازی مسیر حرکت سیم ها می گردد. این کار موجب می شود که از خراشیده شدن سیم ها و در نتیجه آن جرقه زدن و آتش سوزی جلوگیری به عمل آید. انواع لوله های پلی اتیلن و لولههای خرطومی پلاستیکی و فلزی از جمله لوله هایی هستند که بدین منظور مورد استفاده قرار می گیرند.
لوله کشی برق ساختمان باید بر اساس یک نقشه مهندسی مناسب انجام پذیرد. در اجرای لوله کشی برق ساختمان باید زانو برق ها را با استفاده از چسب های نواری پهن به لوله واحد و اصلی متصل نمود. به گونه ای که در صورت وارد شدن هرگونه ضربه یا فشار از این لوله جدا نشده و صدمه نبینند. این مرحله از مراحل برق کشی ساختمان پیش از مراحل نازک کاری ساختمان انجام می شود. با اجرای لوله کشی برق، مسیر حرکت سیمهای برق ایمن شده و سیم ها با مصالح ساختمان هیچگونه ارتباطی نداشته و به همین علت دچار آسیب دیدگی یا پوسیدگی نمی شوند.
برای این که لوله کشی برق ساختمان به بهترین شکل ممکن انجام شود بایستی ابتدا نقشه سیم کشی ساختمان مشخص شود. نقشه سیم کشی در ساختمان مسیر حرکت لوله های برق ساختمان را مشخص می کند. انواع گوناگونی از لوله ها برای لوله کشی برق در ساختمان وجود دارد که هر یک از آنها به شکل خاصی در لوله کشی مورد استفاده قرار می گیرند.
استفاده نامناسب از لوله های برق ممکن است خسارات بسیاری به همراه داشته باشد زیرا پس از تکمیل ساختمان امکان تغییر لوله مشکل و پرهزینه است. بنابراین شخص برق کار حرفه ای ساختمان می بایست قبل از آنکه شروع به لوله کشی کند با انواع لوله های برق ساختمان در بازار آشنا بوده و در هر مکان بهترین نوع را استفاده کند.
برای جلوگیری از آسیب دیدگی سیم های برق در ساختمان ها از لوله های مخصوصی برای برق کشی استفاده می شود. این لوله ها در انواع مختلفی از جمله لوله های پی وی سی، پلی اتیلن، پلی آمید، گالوانیزه سرد، کاندوئیت فلزی، گالوانیزه گرم و … در بازار موجود هستند.



- شایان ذکر است که لوله های برق باید از لوله های فاضلاب حداقل به اندازه 30 سانتی متر فاصله داشته باشند، معمولا برق کارها در ایجاد رایزن مجزا برای لوله های برق کوتاهی نموده و آنها را در کنار لوله های فاضلاب قرار می دهند.
- سقف ساختمانی که به شکل کاذب نیستند و با تیرچه و بلوک ساخته می شوند، برای عملیات برق کشی مناسب نیستند. بلکه برای برق کشی چنین ساختمان هایی باید لوله ها از کف طبقه بالا نصب گردد. بعد از آن با استفاده از خم یا زانو این لوله ها را به طبقه پایین منتقل نمود.
- بهتر است زمان طراحی نقشه سیم کشی ساختمان، لوله کشی برق ساختمان از کف نباشد. زیرا در این روش لوله های آب از این مسیر عبور کرده و منجر به آسیب دیدن لوله های برق می شود.
- بین لوله های مورد استفاده در برق ساختمان باید به اندازه 15 سانتیمتر فاصله وجود داشته باشد.
- در بخشهایی از ساختمان که گرما یا سرمای بیشتری دارد بهتر است از لوله های قابل انبساط و انقباض استفاده شود تا نسبت به تغییر دما مقاوم باشد. در دوره های آموزش برق ساختمان به شکل کاملا تخصصی اصول و مراحل مربوط به لوله کشی و برق کشی ساختمان آموزش داده می شود.


کتاب مبحث سیزدهم مقررات ملی ساختمان
طرح واجرای تاسیسات برقی ساختمانها
ویرایش سال 95
ویرایش سال 95
دفتر مقررات ملی ساختمان مرکز تحقیقات راه مسکن و شهرسازی
